Heb je even...

Neem gerust een bakkie erbij, want vandaag een foto-rijk blogje...maandagochtend na een taxirit, komen de bee-meiskes weer eens langs. En Shirley had der nieuwste maaksel bij...

een wedding-ring quilt. Op een vakantie in Amerika kocht ze dit kant en klaar gesneden pakket...en enkele weken gelden begon ze er aan.Is het geen plaatje geworden? Met haar Bernina 440 QE deed ze het quiltwerk...in etappes natuurlijk...en de achterkant...

 is ook al zo mooi..Angela kwam zonder werkjes en maakte dan wel wat blokjes voor onze Nikkie der quilt.

Ik maakte mijn tweede mandje af voor de POP(pockets of posies).

En terwijl ik aan het derde werk vandaag krijg ik weer eens bezoek..

 geen quiltvriendinnetje maar een eekhoorn die duidelijk op zoek is naar iets lekkers..

Nee, die kersenboom zit niks meer aan...weggewaaid..

Heej.. ik zweer dat ik pinda's ruik...

gevonden!

Het zonnetje komt eindelijk weer eens tevoorschijn.... na dagen van regen..

D.D. liep de 10 km afgelopen zondag op zo'n regendag hier in Roosendaal.

Maar liefst 5 stortbuien vielen op haar. En ondanks dat

heeft de kanjer het gehaald

Der lippen waren een uur later nog blauw van de kou! Wat zijn we trots dat ze het gehaald heeft.

He.. ik krijg het er weer koud van...even weer een bakje warme thee erbij halen.. zon is weer weg en de kaarsjes gaan maar weer aan, net als de oven voor een broodje op te warmen

Onze Sam is al jaren een super waakhond! Niemand komt er ongemerkt binnen...

 O jee Sam is er weer een beestje binnen...

 Ik kan hem maar beter vangen, want hij heeft geen rust voordat hij weg is...

natuurlijk gaat hij mee naar buiten om de vlieg te zien wegvliegen en nu we er toch zijn..

 een update van de moestuin..rabarber groeit erg traag. Okee het is het eerste jaar..

 de 4 vierkante-meter-bakken(van Intratuin) groeien weelderig 

 Kijk maar eens mee, de broccoli is al in zicht!

 Mijn voor geweekte bonen die binnen zijn gebleven tot ze wortels hadden zijn de enige die zijn opgekomen..Ik had ze al een aantal keer buiten gezaaid helaas zonder resultaat

 framboosjes in wording

 De bloesems zitten ook al aan de vlees en gewone tomaten

 hier in het midden groeit nog een ander soort sla-tje zo tussen de broccoli, tomaat en bonen in

de worteltjes zijn al even geleden verspeend en gedijen op het gemak net als deze peultjes hieronder

 Eindelijk de eerste bloesem, want zonder bloesem geen boon...

Dicht achter het gaas zit er pluk basilicum...hmmm lekker met tomaten en mozzarella 

 deze 4 rucola plantjes geven trouw elke week een portie

 En eindelijk gaat de courgette groeien

 Alles onder toeziend oog van onze Sam...pfff alweer op de foto zie je hem denken

 En de pompoenen...van de tien plantjes groeien er nu nog 4...

Zullen ze vruchten gaan dragen?

Genoeg getreuzeld...op naar mijn mandjes..



Een, twee, drie.....

en daar vlogen we het zandpad af....

 alleen voor deze keer met zijn zessen...

 joehoe gilt mijn broer Ronald

zus Anya en nicht Wendy hebben er ook zin in!

broer Ronald en neef Mario kunnen er net als ons

 de kleinste van de zes, nichtje Shelley en ikke, geen genoeg van krijgen

Waar is de tijd naar toe?

Schilderen op lapjes voor de Memoriequilt

Nu onze Flok zo leuk gelukt was, was ik klaar om er nog eentje te maken...

Zo leuk ook om te doen. Lekker afwisselend, daar hou ik wel van. Deze keer de kersenbloesems, nagetekenden aangepast van deze foto..

In mijn tekenschrift getekend bij al de andere blokken en het eindresultaat ligt ernaast

 Nadien nog even de meeldraden en de stampers erbij geborduurd en klaar is Kees.

De herinneringen aan de bloemenpracht van de kersenbloesems, met nadien de vele uitgevallen bloesems die het gras wit kleurden. En telkens als ik het liedje "langs het tuinpad van mijn vader" van Wim Sonneveld hoor zing ik natuurlijk mijn versie "langs het tuinpad van mijn opa, zag ik de kersenbomen staan. Ik was een kind en wist niet beter dan dat het nooit voorbij zou gaan.."

 En terwijl ik het nu schrijf heb ik er al een dikke krop van in mijn keel ...zo'n emotie bij een liedje..

Maar we gaan verder. In dezelfde kleuren overgens. Ons opa en oma hadden destijds helemaal geen badkamer, zoals dat destijds mode was. Wassen gebeurde dus of in de slaapkamer met dit mooie setje

of in de keuken bij de pompbak, zoals oma der keukenblokje noemde. Ik weet me overgens niet te herinneren dat deze kan daar ooit voor gebruikt werd...maar hij stond mooi te wezen op der dressoir die naast het bed stond.

Op de boerenbuiten hadden buurtjes overgens ook kippen...soms mochten wij, de stadskindjes, zoals ze ons dan noemden komen helpen eieren rapen of voer strooien. Spannende dingen die we nooit

 in onze "grote" stad zagen. Terwijl we eitjes raapten kwamen we er achter dat er soms ook kalk- of nep eieren in de nestjes lagen. Dit deden ze om de kippen aan de leg te houden vertelden ze ons... Vaak maakten oma dan van die lekkere gestoofde kiekens(kip dus), met uien, laurier en donker bier...die ze dan lekker liet smoren totdat het vlees bijna van het bot afviel. En de grotere botten en vel werden buiten onder de kersenboom gelegd voor al die poezenbeestjes die als baby in de hangaars van opa en oma geboren waren en achtergelaten werden door hun moeder...En ondertussen jaagden die poezebeesten alle muizen , ratten en vogels uit de tuin weg...

Weer even terug naar dat liedje....over dat tuinpad, dat schuin afliep hebben we wat afgespeeld,

 zoals mijn nichtje Shelly al reageerde op facebook. Onder anderen met de oude kinderwagen, waarin ons moeder en oom gelegen hadden. De kap was er al afgesloopd door al het gespeel van onze ouders. Maar ook wij ontdekten het racen... om de beurt gingen we in de wagen, vaak met twee of drieen.

De overgebleven deden dan ze duwen....en zo rolden we het pad van zo'n 50 meter af totdat het plots eindigde tegen een hoger gelegen grasveld. Met als gevolg dat we uit de wagen werden gelanceerd en in het hoge gras vielen...en een lol dat we hier altijd mee hadden! Nee, het blokje is nog niet af. Het wordt nog veel leuker. Vandaar dat ik deze keer alle 6 de kleinkinderen er in geplaatst heb...iets wat overgens nooit in het eggie is gebeurd, maar dat terzake..

Ik geniet er enorm van en ga gauw weer verder...voordat ik zo weer mag gaan taxirijden met de kindjes. Fijne dag!!

EN oja, voor ik het vergeet, a.s. weekend is er open dag op de academie in Wilrijk.

 Zoals je ziet laten de laatste jaars studenten ook nog werken zien die ze gemaakt hebben de afgelopen jaren. Dus heb je zin en tijd...jullie zijn welkom!

 



Afgelopen week....

 bracht deze postbode me een bezoekje. En kijk eens wat zij te showen heeft....

 Verder begonnen we aan de eerste mandjes voor deze maand.

Het exemplaar hieronder zit vol met mierzoete schattige stofjes... zo lekker fleurig

 Het exemplaar hieronder is van de BOM van Quilted Dotty

 Toch weer heel anders beiden als mijn P.O.P. Maar wat een genot om ze zo met zijn drie bij elkaar te zien...

Inmiddels wordt er steekjes gezet aan het eerste mandje.

Maar dat was niet het enige...verder al 4 dagen gewerkt met zo nu en dan wat uurtjes kindjes met het zogenoemde rugzakjes te vervoeren. Net als wat personeel van het WVS. Dit alles gewoon tijdens de dagdiensten...

De laatste twee dagen was ik weer aan het kappen met smalti. Mijn versie van een Rosina Wachtmeister vertaald in Byzantijns glas...

 De laatste twee poezenbeestjes zijn ook klaar.Wat een kleurrijk geheel wordt het toch.
Niet te geloven dat er al meer dan 14 tinten groen in zitten niet.

Eindelijk zit het gezin er tezamen... lekker samen op de foto

 en dat terwijl er een lekker zonnetje straalt...

maar zien jullie ook het maantje.

De gouden smalti's doen goed hun best en blinken me tegemoet

 Wat rest zijn nu de achtergrond en wat krinkeltjes. Eentje aan de rechterkant halverwege heb ik al

klaar...een behoorlijk fijn werkje waarin ik van halve cm gekapte vierkantjes vervolgens cirkels maak. Een tijdrovend klusje, met een mooi resultaat.

 Kijk ze eens samen gezusterlijk naast elkaar staan. Kan best niet..

wie weet liggen ze, de poezenbeesten, vannacht als wij slapen wel op de quiltjes..

Fijne zondag!